Kategorie
Spis wiedzy

Podstawowe materiały odzieżowe

 

tkaniny dzianiny

Większość podstawowych materiałów odzieżowych wyrabiana jest z nitek i przeważająca ilość to wyroby płaskie.

W zależności od splotu nitek wyróżna się:

Tkaniny, dzianiny, wyroby plecione oraz przędziny.

Podstawowe materiały odzieżowe:


Tkanina – jest to wyrób płaski utworzony z dwóch układów nitek osnowy i wątku. Osnowa przebiega wzdłuż tkaniny (pionowo) natomiast wątek prostopadle (poziomo). Obie nitki przeplatają się ze sobą według określonego porządku, który nazywa się splotem.


Dzianina – jest to wyrób włókienniczy wytworzony z przędzy ze wszystkich rodzajów włókien przez tworzenie oczek. Oczka tworzące układ jedno nad drugim nazywane są kolumienką, natomiast układ oczek obok siebie nazywany jest rządkiem.

 

Wyroby plecione – do wyrobów plecionych zalicza się koronki, tiule oraz pasmanterie plecione.

Tiule wykonuje się z jedwabiu naturalnego, sztucznego lub syntetycznego orazz bawełny. Do ich wytworzenia stosuje się maszyny o nazwie babinetowymi.

Tiule cienkie stosuje się na suknie balowe, welony ślubne itp. natomiast tiule grube gładkie czy wzorzyste stosuje się na firany i zasłony czy kanapy do łóżek. Tiul jest materiałem podstawowym do haftów czy koronek.


Koronki początkowo wytwarzane były ręcznie, a z końcem XIX wieku wprowadzono maszynowe wytwarzanie. Koronki maszynowe wyrabiane są z nitek z jedwabiu (sztucznego i syntetycznego), z bawełny, z nitek metalowych.

Koronki dzielą się na: tiulowe, haftowane (hafty: gładkie, typu "gipiur", gładkie, gładkie).

 

Włókniny – proces otrzymywania odbywa się na niewielkiej liczbie maszyn. Włókniny otrzymuje się z masy luźnych i odpowiednio uformowanych włókien następnie poddawane są wiązaniu przez przeszywanie, sklejanie czy igłowanie.

Włókniny otrzymywane metodą klejenia mają szerokie zastosowanie. Stosuje się je na wkłady usztywniające do odzieży oraz bielizny, wkłady termoizolacyjne do odzieży wierzchniej, materiały kocowe czy pościelowe itp. Metodą klejenia wytwarza się również artykuły jednorazowego użytku np. pieluszki niemowlęce, chusteczki do nosa z ligniną, bieliznę pościelową szpitalną itp. Wyroby te są nie tylko wygodne w użyciu ale również są bardzo higieniczne.


Przędziny – to wyroby włókiennicze powstające w wyniku przeszycia układów nitek lub sklejania. Stosowane są na pieluszki, ręczniki, kawtaniki itp.

 

Inne materiały odzieżowe:

Laminaty – to wyroby włókiennicze, powstają przez trwałe połączenie za pomocą kleju, zgczewania czy pikowania kilku warstw płaskich wyrobów włókienniczych (np. tkaniny czy dzianiny z warstą pianki z tworzywa syntetycznego).

Z laminatów otrzymywanych metodą klejenia czy zgrzewania wytwarzana jest odzież wierzchnia dziecięca, damska czy męska itp.

Natomiast otrzymane metodą pikowania stosuję się na odzież sportową, kurtki narciarskie, rękawice, odzież dziecięcą itp.

 

Folie odzieżowe – do wytwarzania odzieży stosuje się folie z masy plastycznych z miękkiego polichlorku w skrócie nazywany PCV. Folie PCV otrzymuje się przez zmieszanie polichlorku winylu z różnymi substancjami dodatkowymi, następnie jest walcowanie w podwyższonej temperaturze.

Folia nie przepuszcza powietrza i pary wodnej, jest niepalna. Wytwarza się z niej odzież przeciw deszczową (płaszcze, pelerynki itp). Niestety folia nie nadaje się do zszywania na maszynach szwalniczych. Do wytwarzania odzieży z foli służą agregaty do konfekcjonowania, które automatycznie przy jednym dociśnięciu całego zespołu użądleń, zgrzewają ze sobą poszczególne elementy odzieży.

Filia odzieżowa

 

Wyroby powlekane – szybki postęp i rozwój włókiennictwa i chemii powoduje rozwój produkcji wyrobów powlekanych. Obecnie uzyskuje się wyroby o dużej wytrzymałości, elastyczności i sprężystości, są łatwe w konserwacji. Do powlekania stosuje się najczęściej żywice syntetyczne PCV, poliuretan czy lateksy (z kauczuku naturalnego czy syntetycznego). Na podłoże stosuje się tkaniny lub dzianiny z włókien naturalnych, sztucznych czy syntetycznych.

Silkikonowe materiały powlekane


Skóry – naturalne i materiały skóropodobne ja opisze tylko skóropodobne.

Materiały skóropodobne to materiały o podłożu dzianinowym, tkaninowym czy włókninowym, na które nanosi się jedną lub kilka warstw żywicy syntetycznej. W zależności od sposobu powlekania oraz od powierzchni wyglądem mogą przypominać zamsz, skórę o licu gładkim, błyszczącym czy groszkowym.

Materiały cienkie i lekkie jednowarstwowe stosowane są do produkcji odzieży, natomiast wyroby ciężkie i grube stosuje się do wyrobu obuwia, wyrobów kaletniczych czy na obicia samochodowe itp.

Skóra ekologiczna

 

Futra – naturalne i sztuczne – podobnie jak skóry opisze tylko sztuczne.

Futra sztuczne wytwarza się techniką stosowaną przy produkcji tkanin z okrywą włosową. Do wyrobu stosuje się wełnę, włókna wiskozowe oraz włókna syntetyczne poliakrylonitrylowe i poliamidowe. Często stosuje się mieszanie włókien sztucznych z naturalnymi co podnosi wygląd materiałów imitujących futra jak również ich właściwości użytkowe. Bez problemu można je farbować i drukować. Aby runo nie wypadało lewa stronę futra traktuje się klejem lateksowym.

Sztuczne farbowane futro

 

Filc – otrzymuje się bezpośrednio z warstwy włókien wełny i są wytwarzane z surowców, które nie tylko stanowią ich podstawową masę, lecz są same dla siebie spoiwem dzięki naturalnej zdolności do pilśnienia. W filcu mogą występować włókna zdobione czy wypełniające. Filc ma małą elastyczność, małą wytrzymałość na rozerwanie ale jest bardzo sztywny. Pod wpływem wilgoci pęcznieje i zmniejsza się jego wytrzymałość (w stosunku do suchego filcu). Podczas prasowania na mokro przez zaparzaczkę (bawełniany kawałek materiału) filcowi można nadać pożądany kształt.

Zastosowanie filcu do wyrobu odzieży jest nie wielkie. Stosuje się filc podkołnierzowy do płaszczy, filce obuwnicze, wyrabiane są filce do instrumentów, czy filce techniczne (na filtry czy uszczelki itp).

Kolorowy filc w arkuszach

 

10 odpowiedzi na “Podstawowe materiały odzieżowe”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *